Van incidenteel naar structureel: de complexe realiteit van het politiewerk

De buitengewoon heftige incidenten van de afgelopen tijd trokken massaal de aandacht. Logisch, want het ging om schokkende en ontwrichtende gebeurtenissen. Voor politiemensen zijn deze incidenten echter slechts een voorbeeld van een lange lijst aan zware situaties die zij dagelijks trotseren.

Dit werd mij recent weer eens extra duidelijk toen ik na een incident in Oost-Brabant contact opnam met een betrokken politieman. Hij vertelde mij dat hij vindt dat de schaduwzijde van het politiewerk vaak verborgen blijft en dat het woord incident eigenlijk niet meer kloppend is, omdat het scala aan complexe uitdagingen bijna structureel is geworden.

Meer en meer

Het aantal meldingen van mensen met onbegrepen gedrag is bijvoorbeeld in tien jaar tijd gestegen van 80.000 naar 140.000. Politiemensen die op een melding afkomen zijn hier, zoals korpschef Janny Knol eerder in de Tweede Kamer aankaartte, gemiddeld twee uur mee bezig. Ook het aantal inzetten met geweld op verwarde personen steeg flink nadat het gedrag escaleerde. De politiemensen die ik hierover spreek geven aan dat zij natuurlijk willen helpen, maar ook dat het zwaar is en dat er nog meer samenwerking nodig is tussen de verschillende hulpinstanties. Daarnaast blijft het aantal meldingen en aangiften groeien, zijn er steeds meer verkeersincidenten, meer aanslagen met explosieven, is er meer ondermijnende criminaliteit en zo kan ik nog wel even doorgaan. Alles wordt heftiger en overal is tegenwoordig politie-inzet bij nodig. Een ME-collega zei laatst nog:  ‘Vroeger had je nog demonstraties of jaarwisselingen, waarbij wij of andere politiemensen niet nodig waren. Nu weet je van te voren al dat je opgeroepen gaat worden. Er is geen pauzeknop meer, we zijn echt dag en nacht bezig.’

Impact

De situaties waar de politiemensen in terecht komen zijn vaak niet te bevatten, ze hebben veel emotionele impact en het verantwoordelijkheidsgevoel wat politiemensen voelen is groot. Zij lossen een crisis op, bemiddelen tussen de partijen of zijn simpelweg aanwezig op het juiste moment om erger te voorkomen. Momenten die de samenleving bij elkaar houden. Maar waar, wat mij betreft, veel te weinig aandacht aan wordt besteed. 

Tijd voor erkenning

De cijfers en het aantal telefoontjes dat wij als vakbond binnenkrijgen, laat zien dat de druk op politiemensen jaar na jaar toeneemt. Toch blijven de middelen en de waardering achter. Het is tijd om te erkennen dat politiemensen niet alleen handhavers zijn, maar ook probleemoplossers, beschermers en de steunpilaren van onze samenleving. Wij als vakbond weten dat we hier een grote rol in spelen. Daarom blijven we onze krachten bundelen en is er met het CNV afgesproken dat we nog meer in gaan zoomen op het politievak, capaciteit en veilig en gezond werken. De komende tijd vinden er veel gesprekken plaats, waarbij we de stem van de politiemensen laten horen en natuurlijk zoals je dat van ons mag verwachten, komen wij dan ook met concrete voorstellen om verbeteringen aan te brengen. 

Wij als vakbond zijn er voor de politiemensen. Met en voor elkaar.  

Ramon Meijerink, waarnemend voorzitter ACP

Ramon Meijerink